Ghazal to Pera Belle

Ghazal to Pera Belle

Love is now a torn paper sea, its blue missing

I never ask from where a pair of hazel eyes you fail to efface catches fire

The sky topples down on our lives, smearing thin letters on our flesh

Lame birds keep bleeding onto the  G clef of loneliness

Now my body is a ruined wall I scratch with razors on my dreams

Who silences such disappointment, I know not

Only vague poems I stitch to my mute life can redeem me

No matter how many times I turn around myself, my jumbled days go on stammering

Now my skin is an unrhymed verse without your hands

I never ask from where a pair of hazel eyes you fail to efface catches fire

Serkan Engin

(Translated from Turkish by Prof. Dr. Semiramis Yagcioglu)

*

Özgün Metin:

Peralı Güzele Gazel

şimdi Aşk yırtılan bir kağıt deniz mavisi eksik
sormuyorum nereden tutuşur bir çift ela göz silemediğin

gök yıkılır ömrümüze üstümüze ince harfler bulaşır
kanar durur aksak kuşlar sol anahtarına yalnızlığın

şimdi dirim yıkık bir duvar düşlerime usturayla çizdiğim
kim susar bunca hayal kırıklığını bilemediğim

lâl ömrüme teyellediğim flu şiirler aklar beni ancak
ne kadar dönsem de çevremde kekeler tarumar günlerim

şimdi tenim kafiyesiz bir dize ellerin olmayınca
sormuyorum nereden tutuşur bir çift ela göz silemediğin

Serkan Engin
Afrodisyas Sanat Dergisi, Kasım-Aralık 2007